Briusow Walerij J., ur. 13 XII 1873, Moskwa, zm. 9 X 1924, tamże,
ros. poeta i prozaik, także historyk literatury i tłumacz.
Briusow Walerij J.
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Jeden z czołowych symbolistów ros. (zbiory wierszy, m.in. Russkije simwolisty 1894–95, Chefs d’oeuvre 1895); do poezji wprowadzał tematykę hist. (Tertia vigilia 1900) i urb. (Urbi et orbi 1903); uprawiał także prozę, gł. powieści hist., m.in. Ognisty anioł (1908, wyd. pol. 1981), oraz opowiadania-antyutopie (zbiory Ziemnaja oś 1907, Noczi i dni 1913), pełne katastroficznych wizji przyszłości; dramaty; autor prac z zakresu poetyki, rozpraw o poezji J. Baratynskiego, F. Tiutczewa oraz studiów o A. Puszkinie; tłumacz poezji zachodnioeur. i ormiańskiej; pol. wybory utworów Briusowa: Liryki (1921), Poezje wybrane (1960), Rea Silva i inne opowiadania (1976).
