Brando Marlon

fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Brando

[brạ̈ndo^u]

Marlon , ur. 3 IV 1924, Omaha (stan Nebrasca), zm. 2 VII 2004, Los Angeles (stan Kalifornia),

amerykański aktor i reżyser teatr. i filmowy.

Od 1944 na scenie (Stanley Kowalsky — Tramwaj zwany pożądaniem T. Williamsa, ekranizacja E. Kazana 1951); na ekranie prezentuje własny styl gry aktorskiej, będący dostosowaną do potrzeb kamery odmianą systemu Stanisławskiego; gł. role w dramatach, komediach i westernach symbolizujące zbuntowanego bohatera o skomplikowanej psychice, nie potrafiącego nawiązać kontaktu ze społeczeństwem: Viva Zapata! (1952) i Na nabrzeżu (1954, 1955 nagrodzony Oscarem) E. Kazana, Ojciec chrzestny (1972, 1973 — Oscar; nagroda nie przyjęta przez Brando), Ostatnie tango w Paryżu (1972) i Czas Apokalipsy (1979) F.F. Coppoli; reż. westernu Dwa oblicza zemsty (1960, także gł. rola); współpraca z J. Hustonem, E. Dmytrykiem, A Pennem, B. Bertoluccim.

Bibliografia

J. BEREZNICKIJ Na przykład Marlon Brando, Warszawa 1979.