Brahmer Mieczysław
 
Encyklopedia PWN
Brahmer Mieczysław, ur. 26 I 1899, Kraków, zm. 31 VIII 1984, Warszawa,
historyk literatur rom., komparatysta;
1931–37 wykładowca na uniwersytecie w Rzymie, 1939 i 1949–69 profesor Uniwersytetu Warszawskiego, 1945–49 Uniwersytetu Jagiellońskiego; od 1946 czł. PAU, od 1952 członek PAN; wiceprezes Association Internationale de la Littérature Comparée, czł. Akad. Padewskiej (od 1936) i innych stowarzyszeń zagr.; redaktor wielu pism nauk. i lit., m.in. „Kwartalnika Neofilologicznego” (od 1954); autor prac z zakresu literatury porównawczej, związków kult. łączących literaturę pol. z literaturami rom., oraz teatru XVI–XVIII w., m.in. Petrarkizm w poezji polskiej XVI w. (1927), Problem Renesansu we Włoszech (1931), La commedia dell’arte in Polonia (1954), W galerii renesansowej (1957), zbiór rozpraw Powinowactwa polsko-włoskie (1980).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia