brahman
 
Encyklopedia PWN
brahman
[sanskr., ‘wzrost’, ‘rozszerzenie’, ‘przeobrażenie’, ‘rozwój’],
w indyjskich świętych tekstach, Wedach, b. oznacza wypowiedź wypływającą z serca ku uczczeniu bogów, czyli modlitwę, mantrę lub hymn.
W późniejszych tekstach wedyjskich, zwłaszcza w upaniszadach, uznana za jedyną niezmienną rzeczywistość, źródło i istotę wszechrzeczy, absolut.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia