Styl Botticellego, wykształcony ok. 1465–1470 pod wpływem Lippiego, Pollaiouola i Verrocchia, charakteryzują: intensywność i czystość barw, na ogół jasna kolorystyka, sprawność w oddaniu perspektywy, wyrafinowanie i precyzja rysunku, dekoracyjna i ekspresyjnie splątana płynność linii; dominacja linearności nad miękkim światłocieniem, zdyscyplinowana i wyważona kompozycja. Cechy te widać już we wczesnych obrazach Botticellego:
Pokłonie Trzech Króli (ok. 1465 — National Gallery, Londyn),
Znalezieniu zwłok Holofernesa i
Judycie (pendants, ok. 1470),
Alegorii Siły (
Fortezza — pierwsze datowane archiwalnie dzieło Botticellego, za którego ukończenie zapłacono, 1470 — Galeria degli Uffizi, Florencja), tondzie z
Pokłonem Trzech Króli (Londyn),
Św. Sebastianie (zamówienie 1473 dla Santa Maria Maggiore we Florencji, Berlin),
Madonnie dell’Eucarestia,
Pokłonie Trzech Króli (Galeria degli Uffizi, Florencja). W 1480 Botticelli namalował fresk
Św. Augustyn w kościele Ognissanti we Florencji, w którym uwidocznił się wpływ malarstwa niderlandzkiego. W 1481–82 przebywał w Rzymie, gdzie na zlecenie papieża Sykstusa IV wraz z D. Ghirlandaio, P. Peruginem, C. Rossellim i L. Signorellim dekorował freskami ściany Kaplicy Sykstyńskiej (
Młodość Mojżesza,
Ukaranie Koraha,
Kuszenie Chrystusa). Po powrocie do Florencji wykonał wiele dzieł o tematyce świeckiej: 4 obrazy z
Historią Nastagio degli Onesti wg
Dekamerona Boccaccia, powstałe z okazji ślubu Giovanniego Pucciego z Lucrezią Bini (1483), freski w Villa Lemmi
Wenus i Gracje przekazują podarunki ślubne Nannie Tornabuoni i
Matteo Albizzi przedstawiany Siedmiu Sztukom Wyzwolonym (1485 — z okazji zaślubin Albizziego i Tornabuoni — Luwr, Paryż), trzy obrazy dla
Lorenzo de Medici:
Primavera,
Pallas Atena i centaur,
Narodziny Wenus (1482–85). W latach 80. powstały też liczne przedstawienia Madonny ze świętymi:
Madonna Bardi dla Santo Spirito (1485), tonda z kompozycją idealnie wpisującą się w koło — tzw.
Madonna Raczyńskich (1477? lub ok. 1481–1483),
Madonna del Magnificat (ok. 1485),
Madonna della Melagrana (ok. 1485–1487) i in.