bombarda
 
Encyklopedia PWN
bombarda
[fr.],
pierwotnie machina miotająca kamienie lub belki; od XIV w. działo o dużym kalibrze, krótkim przewodzie lufy i komorze prochowej kalibru mniejszego od kalibru lufy;
lufy bombard wykuwano z żelaza lub odlewano ze spiżu; bombard używano w XIV–XV w., głównie do burzenia murów obronnych; strzelano kulami kamiennymi, później żelaznymi; donośność wynosiła 200–600 m; bombardy osiągały ogromne rozmiary, np. słynna Szalona Greta z Gandawy (początek XV w.): waga 16 t, ponad 5 m długości, kaliber 640 mm, waga kamiennej kuli 340 kg.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia