boazeria
 
Encyklopedia PWN
boazeria
[fr. boiserie od boiser ‘cembrować’, ‘obłożyć drewnem’],
drewniana okładzina ścian we wnętrzach;
stanowiła zarazem izolację i element dekoracyjny; znana już w starożytności, przyjęła się głównie w średniowiecznej Europie, gdzie zdobiono ją polichromowaną snycerką, wycinano ażury, wzbogacano barwną intarsją (Włochy XIV–XV w.); boazerię renesansową charakteryzuje podział pilastrowy (pilaster) oraz powiązanie z malowidłami wprawionymi w płyciny; boazerie najczęściej stosowano w epoce rokoka (Francja, Polska, Niemcy); w końcu XVIII w. boazerię ogranicza się do ramowego podziału na biało lakierowane płyciny i złocone listwy, a w XIX w. redukuje się do niskiego pasa o charakterze cokołu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia