Blemmydes Nikephoros
 
Encyklopedia PWN
Blemmydes Nikephoros, ur. 1197, zm. 1272,
bizant. mnich i uczony z Konstantynopola;
studiował w Nicei medycynę, filozofię i teologię, był nauczycielem i powiernikiem późniejszego ces. Teodora II Laskarysa; ufundował klasztor Emathia k. Efezu; wybitny i wpływowy polihistor, słynął jako autor wielu listów, pism i traktatów, np. Perí písteos [‘o wierze’], a także z medycyny, etyki, filozofii, retoryki, poezji, teologii, geografii; oprac. też własną biografię; prawie cała twórczość pisarska B. została opublikowana.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia