Birmingham
m. Wielkiej Brytanii, w środkowej Anglii, nad Kanałem Birminghańskim (połączonym z rz. Severn).
[bə̣:rmıŋəm] 
,
, Birmingham
Encyklopedia PWN
ośrodek adm. hrab. metropolitarnego West Midlands. Osada anglosaska; od XII w. miasto targowe; od XVI w. znany ośr. metalurgiczny; od końca XVIII w. szybki rozwój przemysłu i wzrost liczby ludności (1775 pierwsza fabryka maszyn parowych); 1940–44 cel nalotów niem. lotnictwa. Ośrodek wielkiego okręgu przem., zw. Black Country, którego powstanie jest związane z eksploatacją złóż węgla kam.; dawniej gł. ośr. hutnictwa Wielkiej Brytanii, obecnie dominuje przemysł maszyn. (w tym obrabiarek), metal., środków transportu (m.in. samochodowy), elektrotechniczny, gumowy; węzeł kol. i drogowy; ośr. nauk., 2 uniw. (zał. 1900 i 1966), politechnika (zał. 1971); muzea i galeria sztuki; got. kościół Św. Marcina (XIII w., przebudowany), katedra Św. Filipa (XVIII w.), ratusz (1. poł. XIX w.).
