Birkowski Fabian
 
Encyklopedia PWN
Birkowski Fabian, ur. 1566, Lwów, zm. 9 XII 1636, Kraków,
kaznodzieja i pisarz;
od 1585 studiował w Akad. Krak., od 1587 prowadził tamże wykłady z literatury rzym. i gr. oraz uczył filozofii i wymowy; 1596 wstąpił do zakonu dominikanów; znany jako znakomity mówca; 1611–34 nadworny kaznodzieja Władysława IV Wazy; 1617–18 i 1622 kaznodzieja obozowy, przemawiał na pogrzebach wybitnych osobistości: P. Skargi, J. Chodkiewicza, S. Zamoyskiego i in. (Mowy pogrzebowe i przygodne t. 1–3 1901); wydał zbiory sarmacko-barok. kazań, cennych dla poznania umysłowości i obyczajów epoki: Kazania na Niedziele i Święta (1620), Kazania obozowe o Bogarodzicy... (1623); wiersze łac. i gr., rel. pisma polemiczne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia