Bieszczadzki Park Narodowy
 
Encyklopedia PWN
Bieszczadzki Park Narodowy,
obszar chroniony zał. 1973, pow. 29 192 ha, pod ścisłą ochroną 20 335 ha (2022);
Rok założenia parku: 1973; na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 sierpnia 1973
Powierzchnia (stan na XII 2007): 29 195,1 ha (od 2009)
Powierzchnia ochrony ścisłej (stan na XII 2007): 18 557,4 ha (od 2007; tylko GUS podaje na rok 2009 wartość: 18553,6 ha)
Powierzchnia otuliny (stan na XII 2007): 55 783,0 ha (od 2007)
Strona www: www.bdpn.pl/
obejmuje najwyższe wzniesienia pasma Bieszczadów Zachodnich; w parku występuje piętro regla dolnego (wys. 450–1160 m n.p.m.) z naturalnym lasem bukowo-jodłowym; powyżej występują zarośla olszy zielonej i wysokogórskie łąki — połoniny; charakterystyczną cechą jest brak regla górnego i piętra kosodrzewiny; dawne tereny uprawne opanowały zarośla, gł. olszy szarej; flora roślin naczyniowych liczy ok. 780 gat., ok. 30 gat. to rośliny wschodniokarpackie, a 6 gat., w tym tojad bukowiński i pszeniec biały to endemity; fauna kręgowców obejmuje 231 gat., np. niedźwiedź brunatny, ryś, żbik, dzik, jeleń, oraz wprowadzony do Bieszczadzkiego Parku Narodowego żubr; w 1992 UNESCO utworzyło Międzynar. Rezerwat Biosfery Karpaty Wschodnie, który obejmuje po pol. stronie Bieszczadzki Park Narodowy i sąsiadujące z nim parki krajobrazowe, po słowac. — Park Nar., Połoniny i po ukr. państw. rezerwat Stużica.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Bieszczadzki Park Narodowy, widok z Halicza na Krzemieńfot. D. Makowska/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Bieszczadzki Park Narodowy, Połonina Wetlińska fot. P. Fabijański/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Wołosate, rezerwat torfowiskowy, Bieszczadyfot. J. Wolski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia