Bierut Bolesław, pseud. m.in. Janowski, Iwaniuk, Tomasz, ur. 18 IV 1892, Rury Brigidkowskie k. Lublina, zm. 12 III 1956, Moskwa,
działacz komunist., polityk, prezydent RP.
Bierut Bolesław
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Od 1912 w PPS-Lewicy, od 1918 w KPP (1926–27 kier. Centralnej Techniki, 1927 Tymczasowego Sekretariatu KC); 1918–21 i 1922–25 we władzach Związku Robotniczych Stow. Spółdzielczych; 1925–26 i 1928–30 w ZSRR; 1930–32 funkcjonariusz Międzynarodówki Komunist. w Austrii, Czechosłowacji i Bułgarii, 1933 sekr. KC Czerwonej Pomocy, 1933–39 więziony; podczas II wojny światowej 1939–41 przebywał w ZSRR (m.in. w Kijowie), od 1940 czł. WKP(b), 1941–43 pracownik (prawdopodobnie na polecenie sowieckiego wywiadu) Wydz. Aprowizacji Zarządu Miasta w okupowanym przez Niemców Mińsku (Białoruś); od 1943 w Warszawie, czł. KC PPR, 1943–44 czł. Sekretariatu, 1944–56 czł. Biura Polit. PPR, następnie PZPR, a 1948–54 Biura Organizacyjnego KC, 1948 sekr. generalny PPR, 1948–54 przewodniczący, a 1954–56 I sekr. KC PZPR; 1944–48 oficjalnie występował jako bezpartyjny, formalnie spełniając warunek obowiązujący głowę państwa; 1944 przewodniczący, 1944–47 prezydent KRN, 1947–52 prezydent RP; 1952–54 premier; 1949 przewodniczący Komisji Biura Polit. KC PZPR ds. Bezpieczeństwa Publicznego; realizator polityki uzależniania od ZSRR i sowietyzacji Polski, odpowiedzialny za stosowanie zorganizowanej przemocy w celu sterroryzowania społeczeństwa.
