bielawy, łąki bagienne,
łąki położone na terenach stale silnie uwilgotnionych, często ze stagnującą wodą powierzchniową, na glebach mułowo-torfowych porośniętych turzycami;
bielawy
Encyklopedia PWN
nazwa bielawy — od rosnących na nich wełnianek, których okwiat przekształca się w biały puch.