Betlejem, arab. Bayt Laḥm,
m. w środkowej Palestynie, od 1995 w Autonomii Palestyńskiej, na Zachodnim Brzegu (Jordanu), 8 km na południe od Jerozolimy.
Betlejem
Encyklopedia PWN
1967–95 pod okupacją Izraela, ob. w Autonomii Palestyńskiej. w większości Palestyńczycy (chrześcijanie i muzułmanie). Ośrodek kultu rel. chrześcijan; wg Biblii miejsce urodzenia króla Dawida i Jezusa Chrystusa; cel pielgrzymek. Rzemiosło (gł. wyroby z masy perłowej i drewna, m.in. wyrób dewocjonaliów); uniw. (zał. 1973); ośr. turyst.; kościół Narodzenia (326 zbud. przez Konstantyna Wielkiego, 550 przebudowany przez Justyniana I Wielkiego, w XII w. przez krzyżowców), pod kościołem słynna Grota Narodzenia; kościół Św. Katarzyny, klasztory. Wokół Betlejem winnice, gaje figowe, migdałowe i oliwkowe.
Ilustracje
Betlejem, Grota Narodzenia fot. B. Rojan/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Betlejem, Grota Narodzenia fot. M. Berger/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Betlejem, Kościół Narodzenia fot. L. Zielaskowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
