Bertolucci 
, ur. 16 III 1941, Parma, zm. 26 XI 2018, Rzym,
włoski reżyser filmowy;
[bertolụczczi]
Bernardo , ur. 16 III 1941, Parma, zm. 26 XI 2018, Rzym,
Bertolucci Bernardo
Encyklopedia PWN
w młodości poeta (m.in. Premio Viareggio 1962), następnie filmowiec amator, asystent P.P. Pasoliniego, dzięki któremu zrealizował swój pierwszy film La commare secca (1962) — werystyczny obraz lumpenproletariatu; kolejne filmy zapewniły Bertolucciemu czołową pozycję w młodym kinie zachodnioeuropejskim, m.in. odznaczające się oryginalną plastyką dramaty społeczne: Prima della revoluzione (1964), Strategia pająka (1970, wg J.L. Borgesa), oraz socjologiczno-psychologiczne studium Konformista (1970, wg A. Moravi); światowy rozgłos zyskał kontrowersyjnym dramatem erotycznym Ostatnie tango w Paryżu (1972); różne oblicza miłości ukazał także w La luna (1979), La tragedia dell’uomo ridicolo (1981), Pod osłoną nieba (1990, wg P. Bowlesa) i Ukrytych pragnieniach (1995); zainteresowanie problematyką historyczną — zarówno przez ukazywanie mechanizmów wielkich ruchów społecznych, jak i jednostkowych losów człowieka uwikłanego w historię — znalazło wyraz w epickim fresku Wiek XX (1976) oraz w Ostatnim cesarzu (1987, 9 Oskarów 1988) — o życiu ostatniego cesarza Chin; kontynuacją zainteresowań Bertolucciego Azją stał się film Mały Budda (1994); także reżyser filmów dokumentalnych i telewizyjnych.
