Berenika
 
Encyklopedia PWN
po śmierci męża (zarazem stryja), Heroda, króla Chalkis, 48 r. zamieszkała na dworze brata, Heroda Agrypy II, z którym rzekomo utrzymywała kazirodcze stosunki; w czasie wojny z Rzymem (66–73 r.) wraz z bratem poparła Rzymian; wówczas poznała Tytusa (późniejszego cesarza) i nawiązała z nim romans; 75 r. przebywała w Rzymie; Tytus nosił się z zamiarem poślubienia B., ale do małżeństwa nie doszło pod naciskiem opinii publicznej (wg Swetoniusza); B. jest tytułową postacią tragedii P. Corneille’a (Tytus i Berenika 1671) oraz J. Racine’a (Berenika 1670).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia