Bełchatów

rys. Z. Kwiatkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Bełchatów,

m. powiatowe w województwie łódzkim, na Wysoczyźnie Bełchatowskiej, nad Rakówką (prawy dopływ Widawki), na obszarze Bełchatowskiego Zagłębia Węgla Brunatnego.

Ludność miasta: ogółem — 57,2 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 1 634,3 os/km² (2019)

Powierzchnia: 35 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 19°23′E, szerokość geograficzna: 51°22′N

Prawa miejskie: nadanie praw — 1743, utrata — 1870; nadanie praw — 1925

Oficjalne strony WWW: portal.belchatow.pl

wzmiankowany w XIV w.; prawa miejskie od 1743; od 1793 w zaborze pruskim, od 1807 w Księstwie Warsz., od 1815 w zaborze ros. (Królestwo Pol.); 1870–1925 pozbawiony praw miejskich; w XIX w. rozwój przemysłu włók., w okresie międzywojennym ośr. ruchu robotniczego; podczas II wojny światowej III 1941–VIII 1942 getto (ok. 5,5 tys. osób., ok. 5 tys. wywieziono do ośr. zagłady w Chełmnie nad Nerem, pozostałych do getta łódz.); zginęło ok. 5 tys. mieszk. B. (ok. 50%). ośr. usługowy Bełchatowskiego Zagłębia Węgla Brun.; Elektrownia Bełchatów; przemysł spoż. (m.in. wytwórnia cukierków, młyn), fabryka taśm przenośnikowych dla górnictwa; 1956–75 i od 1999 siedziba powiatu; po 1975 znaczna rozbudowa miasta.