skala Beauforta
umowna skala służąca do określania (w stopniach Beauforta) prędkości (siły) wiatru oraz stanu morza;
[s. bəufərta],
skala Beauforta
Encyklopedia PWN
skalę tę oprac. 1805 na użytek żeglarzy admirał ang. F. Beaufort (1774–1857); początkowo skala Beauforta była oparta wyłącznie na obserwacji wpływu wiatru na statek w pełnym ożaglowaniu; w 2. poł. XIX w. zmodyfikowano ją, przyjmując jako kryterium oceny skutki działania wiatru na powierzchnię morza i przedmioty znajdujące się na ziemi, a w 1. poł. XX w. przypisano stopniom skali Beauforta zmierzone prędkości wiatru (w m/s, km/h lub węzłach) oraz wysokości fali (w m); w tej postaci stosuje się ją obecnie; skala prędkości wiatru ma 0–12 (lub 17) stopni, skala stanu morza — 0–9 stopni.
