Bazyli II
 
Encyklopedia PWN
Bazyli II, zw. Bułgarobójcą, z dyn. macedońskiej, ur. 958, Konstantynopol, zm. 15 XII 1025, tamże,
cesarz bizant. od 976, syn ces. Romana II i Teofano.
Ugruntował polit.-ekon. i militarną potęgę Bizancjum; ograniczył znaczenie możnych rodów, tłumiąc 976–989 ich bunty; prowadził wieloletnią wojnę z zachodnią Bułgarią; jego okrucieństwo wobec jeńców (1014 kazał oślepić 14 tys. jeńców bułgarskich) przyniosły mu przydomek Bułgarobójca; 1018 wcielił zachodnią Bułgarię do cesarstwa; nawiązał przyjazne stosunki z ks. kijowskim Włodzimierzem, za którego wydał swą siostrę Annę; małżeństwo to przyczyniło się do przyjęcia przez Ruś chrześcijaństwa z Grecji.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia