Batu-chan, ur. na pocz. XIII w., zm. 1255,
chan mongolski, syn Dżocziego i wnuk Czyngis-chana;
Batu-chan
Encyklopedia PWN
1236–37 podbił środkowe i dolne Powołże, północny Kaukaz i Krym; 1237–40 spustoszył i uzależnił Ruś; 1241–42 spustoszył Węgry, pomocniczy oddział tej wyprawy najechał Polskę (bitwa pod Legnicą) i Morawy; 1251 przyłączył Transoksanię (tereny w rejonie dolnych biegów Syr-darii i Amu-darii); odziedziczone i podbite ziemie zorganizował w państwo Złotą Ordę, zał. także jej pierwszą stol. Saraj Batu.
