Barka Wasyl, właśc. W. Oczeret, ur. 29 VII 1908, Połtawszczyzna, zm. 11 IV 2003, Liberty (stan Nowy Jork),
pisarz ukraiński;
Barka Wasyl
Encyklopedia PWN
w latach 30. mieszkał na Kubaniu, skąd został przymusowo ewakuowany przez Niemców; od 1943 w Berlinie; przed wojną wydał zbiorek poezji, inspirowany symbolizmem (Szlachy 1930) oraz tomik wierszy tzw. produkcyjnych (Cechy 1932); na emigracji ukazały się tomiki poet.: Apostoły (1946), Biłyj swit (1947), Psałom hołubynho pola (1958), Okean (1959), Lirnyk (1968) oraz powieści: Raj (1953), o sowieckiej rzeczywistości, Żowtyj kniaź (1963), o głodzie 1933, i 4-tomowa powieść poet. Swidok dla soncia szestykryłych (1981), nasycona symboliką rel.; B. jest ponadto autorem esejów o twórczości P. Tyczyny i T. Szewczenki oraz o tematyce artyst. i religijnej.
