banjo
 
Encyklopedia PWN
banjo
[bạ̈ndżəu; ang.] Wymowa,
bandżo,
instrument muz., strunowy szarpany, z grupy chordofonów, prawdopodobnie pochodzenia afrykańskiego;
korpus rezonansowy w postaci płaskiego bębenka z napiętą błoną; 4–9 strun szarpie się palcami lub plektronem; w XX w. banjo — budowane w kilku wielkościach — popularne gł. w jazzie tradycyjnym.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Banjo rys. B. Wróblewski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia