Baldwin I
 
Encyklopedia PWN
Baldwin I, Baudouin I Wymowa, flam. Boudewijn I, z dynastii Koburgów, ur. 7 IX 1930, zamek Stuyvenberg k. Brukseli, zm. 31 VII 1993, Motril (Hiszpania),
król Belgów od 1951, najstarszy syn Leopolda III;
objął tron po abdykacji ojca; 1960 uczestniczył w przyznaniu niepodległości Kongu belg.; demokr. styl sprawowania władzy monarszej oraz wyważona polityka wobec konfliktów flamandzko-walońskich zjednały mu uznanie Belgów; katolik, bardzo rel.; 1960 poślubił arystokratkę hiszp. Fabiolę de Mora y Aragon; tron po B. odziedziczył jego brat, Albert II.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia