Balakauskas Osvaldas
 
Encyklopedia PWN
Balakauskas Osvaldas, ur. 19 XII 1937, Meiliūnai k. Ukmergė,
litew. kompozytor i teoretyk muzyki;
w zróżnicowanej stylistycznie twórczości (np. elementy jazzu, muzyki barok., tzw. minimal music) wypracowuje własne systemy harmoniczne, oparte często na diatonice; symfonie, Sonata gór na fortepian i orkiestrę (1975), Tyla — Le silence na 4 głosy i orkiestrę kamer. do tekstu O. Miłosza (1986), kwartety smyczkowe, utwory na fortepian.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia