bagatela
muz. krótki utwór instrumentalny, najczęściej fortepianowy, o pogodnym nastroju, niekiedy tanecznym charakterze;
[wł. bagattella ‘drobnostka’],
bagatela
Encyklopedia PWN
rodzaj tzw. miniatury instrumentalnej; nazwą „bagatela” określił F. Couperin jeden ze swych utworów z Pièces de clavecin (1717); w XVIII w. pojawiły się zbiory b.; do najbardziej znanych b. fortepianowych należą Bagatelle op. 33, 119 i 126 L. van Beethovena i 14 Bagatel B. Bartóka; z b. na inne instrumenty: 4 Bagatele na fortepian, 2 skrzypiec i wiolonczelę A. Dvořáka, 6 Bagatel na kwartet smyczkowy A. Weberna.
