Badenia-Wirtembergia

Badenia-Wirtembergia, Baden-Württemberg ,

kraj związkowy w południowo-zachodniej części Niemiec graniczący z Francją i Szwajcarią.

Utworzony 1951 z trzech samodzielnych (od 1945) krajów: Badenii-Wirtembergii, Badenii Południowej i Wirtembergii-Hohenzollern; powierzchnia 35,7 tys. km², 10,7 mln mieszk. (2008); stol. Stuttgart, inne gł. m.: Mannheim, Karlsruhe, Fryburg Bryzgowijski, Heidelberg, Heilbronn, Pforzheim. Obejmuje niem. część Niz. Górnoreńskiej, południowe stoki gór Odenwald, góry Schwarzwald i Wyż. Szwabską oraz zachodnią część Progów Szwabsko-Frankońskich; klimat umiarkowany ciepły, przejściowy między mor. i kontynent.; gł. rz.: Ren, Dunaj, Neckar; na granicy szwajc. Jez. Bodeńskie; lasy zajmują ok. 37% powierzchni Badenii-Wirtembergii (przeważają bukowo-jodłowe). Kraj przem.-roln.; wydobycie soli kam. (k. Heilbronn i Rheinfelden); liczne elektrownie wodne (Schwarzwald) i cieplne; silnie rozwinięty przemysł maszyn. (gł. ośr. Stuttgart), samochodowy (Sindelfingen — samochody Mercedes, Stuttgart, Mannheim, Ulm), taboru kol. (Esslingen), lotn., elektrotechniczny i elektroniczny (Stuttgart), precyzyjny, chem. (w tym petrochemiczny), włók., odzieżowy. Użytki rolne zajmują ok. 42% powierzchni Badenii-Wirtembergii; uprawa zbóż (gł. pszenica), buraków cukrowych i innych roślin przem., ziemniaków oraz warzyw, winorośli; rozwinięte sadownictwo i leśnictwo; hodowla — gł. bydła i trzody chlewnej. Przez Badenię-Wirtembergię przechodzą ważne szlaki komunik. łączące Niemcy z Francją, Szwajcarią, Austrią; gł. drogi wodne: Ren, Neckar. Duże znaczenie ma turystyka, zwłaszcza w Schwarzwaldzie; liczne uzdrowiska (najsłynniejsze Baden-Baden).