Baal
jedno z gł. bóstw kananejskich, czczone przez plemiona zachodniosemickie, znany we wszystkich mitologiach semickich;
[semickie, ‘pan’],
Baal
Encyklopedia PWN
epitety Baala określały jego funkcje; Hadad-Baal — bóg burzy, deszczu, wiosny i urodzaju, Szamin-Baal — bóg nieba, Alijan-Baal — bóg pory deszczowej i źródeł, Melkart-Baal — opiekun m. Tyr; baalizm — kult agrarny, związany z dorocznym cyklem przemian w przyrodzie; oparty na micie o walce Alijan-Baala z Motem, bogiem śmierci i suszy, w której Alijan-Baal ginie, a dzięki pomocy bogini Anat zmartwychwstaje i pokonuje przeciwnika; w XII w. p.n.e. przejęty przez Izraelitów, wygasł w VII w. p.n.e. pod wpływem proroków.
