Atalanta
 
Encyklopedia PWN
Atalanta, Atalántē,
mit. gr. heroina beocka, córka Schojneusa, syna Atamasa, w Arkadii córka Iasosa i Klimeny;
w czasie łowów kalidońskich jako pierwsza trafia strzałą dzika i otrzymała od Meleagra trofeum — głowę zwierzęcia; niechętna małżeństwu, kandydatom do swej ręki stawiała warunek, aby zwyciężyli ją w biegu; pokonał ją Hippomenes, gdyż Atalanta dała mu się wyprzedzić, zbierając rzucone przezeń złote jabłka; wątki mitu wykorzystała literatura (m.in. J.Ch. Gotsched, A. Ch. Swinburne), malarstwo (m.in. P.P. Rubens, O. Reni, J. Jordaens) oraz muzyka (m.in. A. Draghi, G.F. Händel, V. Jirovec).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia