aorta
 
Encyklopedia PWN
aorta
[gr.],
tętnica główna,
anat. gł. naczynie krwionośne wyprowadzające krew z komory serca kręgowców (z wyjątkiem bezszczękowców i ryb, u których występuje pień tętniczy);
u ptaków, ssaków i człowieka odchodzi z lewej komory; sprężystość ścian aorty jest czynnikiem zapewniającym — przy rytmicznych skurczach serca — ciągłość przepływu krwi w układzie krwionośnym; u człowieka aorta (o średnicy ok. 28 mm) po wyjściu z lewej komory kieruje się ku górze — aorta wstępująca, następnie zagina się ku tyłowi i w lewo — łuk aorty, i zstępuje w dół — aorta zstępująca, która po przejściu przez klatkę piersiową i jamę brzuszną dzieli się na wysokości 4 kręgu lędźwiowego na 2 grube, symetryczne tętnice biodrowe.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia