Andrea del Castagno
 
Encyklopedia PWN
Andrea del Castagno
[a. del kastạnjo],
właśc. Andrea di Bartoldi di Simone, ur. ok. 1421, Castagno, zm. 19 VIII 1457, Florencja,
malarz wł., jeden z najwybitniejszych przedstawicieli szkoły florenckiej;
jeden z najwybitniejszych przedstawicieli szkoły florenckiej; freski w klasztorze S. Apollonia we Florencji (Ostatnia wieczerza 1445–50) oraz przeniesione tam z Villa Pandolfini w Legnaia k. Florencji portrety wybitnych osobistości, m.in. kondotiera Pippo Spano (ok. 1450), malowany nagrobek Niccolò da Tolentino (1456) w katedrze florenckiej; liczne obrazy rel. (m.in. Ukrzyżowanie); dzieła Castagno cechuje monumentalizm, silna plastyka postaci często naśladująca rzeźbę.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Castagno Andrea del, Portret kondotiera Pippo Spano, ok. 1450, fragment fresku z Villa Carducci — obecnie w muzeum artysty we Florencji fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia