Andamany i Nikobary
 
Encyklopedia PWN
Andamany i Nikobary, hindi Aṇḍamān aur Nikobar dvīp-samūh, ang. Andaman and Nicobar Islands,
indyjskie terytorium związkowe, obejmujące archip.: Andamanów i Nikobarów położonych na Oceanie Indyjskim, między Zat. Bengalską a M. Andamańskim;
obejmuje 2 grupy wysp: Andamany (gł. wyspy: Andaman Północny, Andaman Środkowy, Andaman Południowy, Mały Andaman) i Nikobary (gł. wyspy: Wielki Nikobar, Mały Nikobar, Katćal, Komorta); powierzchnia 8,2 tys. km2, 420 tys. mieszk. (2008); ośr. adm., jedyne miasto i gł. port mor. — Port Blair (na wyspie Andaman Południowy); większość wysp górzysta (stanowią południowe przedłużenie gór Birmy) i otoczona rafami koralowymi; klimat równikowy wybitnie wilgotny, monsunowy (średnia roczna suma opadów ponad 3000 mm); ok. 90% pow. pokrywają lasy równikowe; uprawa ryżu, palmy areka i kokosowej, kauczukowca, kawowca; połów ryb; drobny przemysł spoż. i drzewny (tartaki); wywóz drewna tekowego i orzechów kokosowych.
Historia. Pierwsze wzmianki z relacji chiń. 672, arabskiej z IX w. i z Opisania świata Marco Polo (XIII w.); 1789 zajęte przez Wielką Brytanię, która 1858–1921 utrzymywała na nich kolonię karną; 1942–45 pod okupacją jap.; od 1947 terytorium ind.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia