Algier
 
Encyklopedia PWN
Algier, Al-Jazā’ir, fr. Alger Wymowa,
stolica Algierii, nad Zat. Algierską (M. Śródziemne);
Założone przez Arabów w końcu X w. na ruinach rzym. Icosium; od XV w. ważny ośrodek handl., zwłaszcza po 1492 (osiedlanie się morysków z Grenady); w XVI–XVIII w. ośr. korsarstwa, przeciwko któremu państwa eur. kilkakrotnie podejmowały ekspedycje wojsk.; 1830 zdobyty przez Francuzów stał się stolicą adm. kolonii, rozwój miasta, rozbudowa i modernizacja portu. W czasie II wojny światowej 1942 rejon walk desantowych wojsk bryt.-amer. z fr. wojskami rządu Vichy; VI 1943–VIII 1944 tymczasowa stol. Wolnej Francji; 1954–62 jeden z gł. ośr. algierskiego ruchu wyzwoleńczego. Główny ośr. polit., finansowy i kult. kraju; rafineria ropy naftowej (rurociąg ze złoża Bani Mansur), przemysł nawozów sztucznych, włók., cementowy, papierniczy, metal., spoż. (zbożowy, mięsny, olejarski); największy port handl. kraju (wywóz gł. ropy naftowej i jej produktów); międzynarodowy port lotniczy Ad-Dar al-Bajda; od 1982 coroczne międzynar. targi; uniw. (zał. 1879), konserwatorium i in. wyższe uczelnie; nar. teatr dram.; biblioteka nar. (zał. 1835); Inst. Pasteura; muzea; Wielki Meczet (XI w.) z minaretem (XIV w.), kasba (XVI w.) — wpisana na Listę Świat. Dziedzictwa Kult. i Przyr. UNESCO, liczne meczety (XVII–XIX w.), pałace tur. (XVI–XVIII w.), budowle z XIX w., m.in. katedra, gmach opery. Miasto położone amfiteatralnie na stokach Sahelu (nadmor. pas niewysokich wzgórz) i Atlasu Tellskiego wzdłuż wybrzeża mor.; w południowej i północno-zachodniej części nowoczesne dzielnice mieszkaniowe i przem.; metro (od 1983); liczne parki i ogrody.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Algier, stara dzielnica arabska (Algieria)fot. W. Konikowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia