Aleksandrów Łódzki
 
Encyklopedia PWN
Aleksandrów Łódzki,
miasto w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim, na Wysoczyźnie Łaskiej, w łódzkiej aglomeracji przem.-miejskiej (graniczy z północno-zachodnimi przedmieściami Łodzi).
Ludność miasta: ogółem — 21,7 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 1 551,2 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 14 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 19°18′E, szerokość geograficzna: 51°49′N
Data założenia miasta: 1817
Prawa miejskie: nadanie praw — 1822, utrata — 1870; nadanie praw — 1924
Oficjalne strony WWW: www.aleksandrow-lodzki.pl
Wchodzi w skład łódz. aglomeracji przem.-miejskiej. Założone 1817 jako osada sukienników; prawa miejskie 1822–70 i od 1924; 1939–45 masowa eksterminacja ludności. Ośrodek przemysłu dziewiarsko-pończoszniczego; połączony z Łodzią linią tramwajową; muzeum pończosznictwa; zabytki z pocz. XIX w.: kościół, ratusz, domy tkaczy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia