akrobatyka sportowa
 
Encyklopedia PWN
akrobatyka sportowa,
dyscyplina sportowa polegająca na wykonywaniu na planszy ćwiczeń akrobatycznych ze współćwiczącym;
obejmuje: ćwiczenia dwójek kobiet, mężczyzn i mieszanych oraz trójek kobiet i czwórek mężczyzn; do 1998 do akrobatyki sportowej zaliczano też skoki akrobatyczne kobiet i mężczyzn na ścieżce oraz skoki na trampolinie (indywidualne i synchroniczne). Ćwiczenia akrobatyczne należą do najstarszych form ruchu; rysunki przedstawiające akrobatów pochodzą ze staroż. Egiptu, Grecji i Rzymu; w okresie renesansu we Włoszech były znane konkursy akrobatyczne, w których wysokość prezentowanych piramid dochodziła do 9 m; podobne konkursy są organizowane do dziś w Hiszpanii; w XVIII i XIX w. akrobatyka była uprawiana przez wędrowne trupy cyrkowe. W Polsce dyscyplina ta była popularyzowana przez Tow. Gimnastyczne „Sokół”; pierwszy znany podręcznik Wzory igrzysk i piramid towarzyskich wydał we Lwowie (1904) A. Hamburger; 1921 odbył się w Warszawie pierwszy masowy pokaz ćwiczeń akrobatycznych; 1952 powołano Komisję Gimnastyki Akrobatycznej i Artyst.; 1955 zorganizowano pierwsze mistrzostwa Polski; 1957 powstał Pol. Związek Akrobatyki Sportowej; 1964 została powołana Międzynar. Federacja Trampoliny (FIT), a 1973 Międzynar. Federacja Akrobatyki Sport. (IFSA), która działała do 1998; po jej rozwiązaniu akrobatyka sportowa jest reprezentowana na arenie międzynar. przez Międzynar. Federację Gimnastyki (FIG), a skoki na ścieżce i trampolinie przez Komisję Trampoliny przy FIG. Od 1974 są rozgrywane mistrzostwa świata. Na igrzyskach olimpijskich 1932 rozegrano konkurencję skoków akrobatycznych a w 2000 do programu olimpijskiego włączono indywidualne skoki na trampolinie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia