akrecja
 
Encyklopedia PWN
akrecja
[łac. accretio ‘przyrastanie’],
astr. spadanie rozproszonej materii na powierzchnię gwiazdy lub do czarnej dziury.
Podczas akrecji energia mechaniczna opadającej materii zamienia się w ciepło, czemu towarzyszy emisja promieniowania elektromagnetycznego W większości wypadków, a zwłaszcza w układach podwójnych, materia podlegająca akrecji ma znaczny moment pędu, uniemożliwiający bezpośrednie opadnięcie na powierzchnię gwiazdy; etapem pośrednim jest utworzenie się wokół gwiezdnego obracającego się dysku, tzw. dysku akrecyjnego; dopiero utrata momentu pędu przez część cząstek w wyniku oddziaływań z materią dysku powoduje ich dalsze opadanie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia