Akademia Umiejętności (AU),
naczelna pol. instytucja nauk. w okresie zaborów,
Akademia Umiejętności
Encyklopedia PWN
powstała 1871 (rozpoczęła działalność 1873), z przekształcenia Towarzystwa Naukowego Krakowskiego w ogólnopol. korporację uczonych; siedziba w Krakowie; skupiała najwybitniejszych pol. uczonych ze wszystkich zaborów (240 z Galicji, 60 z zaboru ros. i pruskiego) i 20 z ośrodków zagranicznych; gł. zadaniem AU było organizowanie i wspieranie pol. placówek i badań nauk., publikowanie wyników tych badań oraz reprezentowanie pol. nauki w świecie; składała się z 3 wydziałów: I — Filol., II — Hist.-Filoz., III — Mat.-Przyr.; 1919 zmieniła statut i podjęła działalność jako Polska Akademia Umiejętności.
