agranulocytoza
ostra, zagrażająca życiu choroba polegająca na znacznym zmniejszeniu liczby granulocytów (rodzaj leukocytów) we krwi;
[gr. a- ‘nie’, łac. granulum ‘ziarnko’, gr. kýtos ‘komórka’],
agranulocytoza
Encyklopedia PWN
wynik uszkodzenia wytwarzających je komórek szpiku kostnego (np. przez zatrucie metalami ciężkimi, niektórymi lekami, działanie promieniowania jonizującego) lub niszczenia ich we krwi obwodowej (mechanizm autoimmunologiczny — powstawanie przeciwciał w obecności pewnych leków, np. przeciwbólowych, przeciwgorączkowych); następuje gwałtowne osłabienie nieswoistej odporności organizmu; objawy: gorączka, owrzodzenie śluzówek, wybroczyny w przewodzie pokarmowym; leczenie polega na usunięciu czynnika wyzwalającego, pobudzaniu czynności szpiku kostnego, przetaczaniu masy granulocytarnej, zwalczaniu istniejących zakażeń.
