Adżaria, gruz. Achara, Adżarska Republika Autonomiczna, gruz. Acharis Avtonomiuri Respublika,
republika w południowo-zachodniej części Gruzji, nad M. Czarnym;
Adżaria
Encyklopedia PWN
— 379 tys. mieszk. (2008), gł. Gruzini, Rosjanie, Ormianie; powierzchnia 3,0 tys. km2, stol. Batumi. Kraj górzysty, położony w północno-zachodniej części Małego Kaukazu; klimat na wybrzeżu podzwrotnikowy, bardzo wilgotny (do 2800 mm opadów rocznie), w górach chłodniejszy; ponad 50% pow. zajmują lasy. Adżaria jest ważnym regionem uprawy roślin podzwrotnikowych (herbata, rośliny cytrusowe, winorośl, drzewo tungowe, eukaliptus); przemysł gł. spoż.; nad M. Czarnym liczne uzdrowiska i kąpieliska (Batumi, Kobuleti, Cichisdziri, Mcwane Koncchi, Machindżauri).
Historia. W VI–IV w. p.n.e. część Kolchidy, potem Iberii; od VI w. n.e. w składzie Lazyki (Gruzja); w następnych stuleciach podlegała różnym księstwom feudalnym; X w.–2. poł. XVI w. część Gruzji; następnie do lat 70. XIX w. pod zwierzchnictwem Turcji; po wojnie ros.-tur. 1878 przyłączona do Rosji, dzieliła losy podbitej Gruzji i całego Zakaukazia; po rewolucji lutowej 1917 pod władzą Rządu Tymczasowego, XI 1917–IV 1918 — Zakaukaskiego Komitetu; IV–XII 1918 pod okupacją tur., następnie w Gruzji; III 1921 proklamowano władzę sowiecką; VII 1921 utworzono Adżarską ASRR w składzie Gruzińskiej SRR; od kwietnia 1991 republika autonomiczna w niepodległej Gruzji, w stanie konfliktu zbrojnego z Tbilisi; w sierpniu 1991 ogłosiła suwerenność, faktyczną kontrolę nad republiką objął popierany przez Rosję A. Abaszydze, uniezależniając się od Tbilisi; 2004 Abaszydze, pod naciskiem protestów społ., opuścił Adżarię; kontrolę nad Adżarią przejęły centralne władze Gruzji; w wyborach parlamentarnych VI 2004 zwyciężyła partia Zwycięska Adżaria, popierająca Tbilisi.
