Adonis
 
Encyklopedia PWN
Adonis, Ádōnis,
mit. gr. mityczna postać o wschodnim pochodzeniu;
ukochany Afrodyty; w czasie polowania zginął rozszarpany przez dzika; za zgodą Zeusa wracał co pół roku na ziemię; symbol rozkwitu i zamierania przyrody; kult Adonisa rozprzestrzenił się w epoce hellenistycznej w krajach śródziemnomorskich; mit dostarczył tematów literaturze (m.in. Teokryt, Bion ze Smyrny), głównie jednak malarstwu starożytnemu (wazy greckie, etruskie i rzymskie, malarstwo ścienne) i nowożytnemu (m.in. Tycjan, P. Veronese, A. Carracci, J. Tintoretto, P.P. Rubens, J. Ribera) oraz rzeźbie (m.in. A. Canova, B. Thorvaldsen, A. Rodin).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Coustou Nicolas, Adonis odpoczywający po polowaniu (rzeźba z Marly), 1710 — Luwr, Paryż fot. A. Pieńkos/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia