Addis Abeba
 
Encyklopedia PWN
Addis Abeba, Āddīs Ābeba,
stolica Etiopii, na Wyż. Abisyńskiej, na wys. 2200–2450 m;
miasto wydzielone; stolica regionu Oromia. Założona 1887 przez późniejszego ces. Menelika II, od 1889 stolica państwa; 1896 miejsce zawarcia traktatu pokojowego po zwycięskiej wojnie z Włochami; 1936–41 okupowana przez wojska wł.; od 1961 rezydencja metropolity Kościoła etiopskiego. największe miasto i jeden z gł. ośr. gosp. Afryki Wschodniej; 1963–2002 siedziba OJA (ob. Unii Afryk.); przemysł spoż., włók., skórz., drzewny, montaż ciągników, maszyn roln. i samochodów, cementowy; rzemiosło artyst. (tkaniny, wyroby ze skóry i metali); międzynar. port lotn.; węzeł drogowy (połączenie z portem Asab w Erytrei); końcowa stacja linii kol. z Dżibuti nad M. Czerwonym; uniwersytet (od 1961), biblioteka nar. (zał. 1950), muzea; Inst. Etiopski (zał. 1903); centrum miasta nowoczesne, w innych dzielnicach zabudowa niska; dużo zieleni (gł. zadrzewienia eukaliptusowe); pałace (gł. z XIX w., m.in. cesarski). W pobliżu Addis Abeby ruiny monolitycznych kościołów (ok. XVI w.).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Addis Abeba, Merkato — jeden z największych targów w Afryce Wschodniej (Etiopia)fot. P. Mroziński/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia