równonoc
 
Encyklopedia PWN
równonoc, ekwinokcjum
[łac.],
zrównanie dnia z nocą, chwila, gdy Słońce znajduje się w jednym z 2 punktów przecięcia się ekliptyki z równikiem niebieskim (punkty równonocy);
długość dnia równa się wówczas długości nocy; w chwili równonocy wiosennej (ok. 21 III) Słońce przechodzi przez punkt Barana, a w chwili równonocy jesiennej (ok. 23 IX) przez punkt Wagi; w wyniku precesji osi Ziemi (precesja) punkty równonocy przemieszczają się po ekliptyce, dokonując pełnego obiegu w ciągu 25 700 lat (rok platoński).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Strefy oświetlenia Ziemi podczas przesilenia letniego, równonocy wiosennej i jesiennej oraz przesilenia zimowego rys. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia