Maciejewicz Konstanty
 
Encyklopedia PWN
Maciejewicz Konstanty, K. Matyjewicz-Maciejewicz, pseud. żeglarski Macaj, ur. 11 XI 1890, Niemirów Podolski, zm. 25 XI 1972, Szczecin,
kapitan żeglugi wielkiej;
przed I wojną świat. w marynarce ros. (m.in. na krążowniku Aurora); wsławił się uratowaniem siebie i 5 marynarzy z zatopionego 8 VI 1917 w wypadku okrętu podwodnego AG-15; od 1921 Maciejewicz wrócił do Polski, od 1922 oficer na statku szkolnym Lwów (1926–30 komendant), 1930–39 komendant Daru Pomorza (1934–35 dowodził tym zaglowcem w pierwszym pol. rejsie dookoła świata); organizator i 1945–47 dyr. Państw. Szkoły Mor. w Gdyni, zał. i 1947–53 dyr. Państw. Szkoły Mor. w Szczecinie, następnie do emerytury inspektor Pol. Rejestru Statków tamże; położył wielkie zasługi w szkoleniu oficerów Pol. Marynarki Handlowej (zw. kapitanem kapitanów).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia