iperyty
 
Encyklopedia PWN
iperyty,
bojowe środki trujące o działaniu parzącym;
w postaci par, kropel lub aerozolu, wywołują na skórze pęcherze i trudno gojące się rany (szczególnie wrażliwe są oczy), a także trwałe i groźne uszkodzenia narządów oddechowych. Głównym przedstawicielem jest iperyt siarkowy, zw. gazem musztardowym, bis(2-chloroetylo)sulfid S(CH2CH2Cl)2, bezb. oleista ciecz (produkt techn. ma zapach musztardy); używany w I wojnie świat., po raz pierwszy — 1917 pod Ypres przez Niemców (na ogólną liczbę porażeń żołnierzy bojowymi środkami trującymi 80% stanowiło porażenie i. siarkowym); iperyty azotowe będące fluorowcopochodnymi amin alifatycznych, np. tris(2-chloroetylo)amina N(CH2CH2Cl)3, bezb. oleista ciecz. Znane są także inne i. o mniejszym znaczeniu militarnym, np. i. tlenowy (ClCH2CH2SCH2CH2)2O).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia