fotometr
 
Encyklopedia PWN
fotometr
[gr.],
przyrząd do pomiaru wielkości fotometrycznych: natężenia oświetlenia, światłości, strumienia świetlnego, luminancji, współczynnika przepuszczalności i współczynnika odbicia.
W zależności od stosowanych odbiorników światła (oko lub odbiornik fotoelektryczny) fotometry dzieli się na wizualne i obiektywne. F. wizualnym (subiektywnym) dokonuje się pomiarów światłości źródeł zwykle przez porównanie oświetlenia 2 powierzchni, np. ekranu (fotometr Bunsena) lub kostki fotometrycznej (fotometr Lummera–Brodhuna), źródłem wzorcowym i źródłem badanym. W f. obiektywnym jako odbiorniki promieniowania stosuje się gł. fotoogniwa, fotodiody, fotorezystory, fotopowielacze lub elementy CCD i wyzyskuje zależność prądu elektr. płynącego przez układ pomiarowy od wielkości strumienia świetlnego (fotometrem tym dokonuje się pomiarów bezwzględnych). Wieloczynnościowym fotometrem jest uniwersalny fotometr laboratoryjny, składający się z układów do pomiarów luminancji i światłości oraz luksomierza. Odmianę fotometru stanowi fotometr astronomiczny, przeznaczony do pomiaru słabego światła gwiazd, zaopatrzony dodatkowo w jeden lub kilka fotopowielaczy albo w przetwornik CCD.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia