Borys i Gleb
 
Encyklopedia PWN
Borys i Gleb, święci prawosł., ur. po 989, zm. po 15 VII 1015,
książęta ruscy, młodsi synowie Włodzimierza I Wielkiego;
ok. 987 Borys otrzymał od ojca Rostów, a Gleb — Murom; po śmierci Włodzimierza (1015) w czasie walk o tron kijowski zabici przez starszego brata, Świętopełka; 1072 uznani przez cerkiew ruską za pierwszych, rodzimych świętych; kult Borysa i Gleba był wymierzony przeciwko tendencjom odśrodkowym na Rusi i nadmiernym wpływom bizantyńskim na politykę ruskiego Kościoła; najstarsze przedstawienie w sztuce to dwustronne krzyże — enkolpiony; w Polsce przedstawieni na fresku w kaplicy zamkowej w Lublinie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia