arsenoorganiczne związki

arsenoorganiczne związki,

związki org., w cząsteczkach których występuje bezpośrednie wiązanie między atomami arsenu i węgla.

Rozróżnia się: 1) arsyny — pochodne arsenowodoru AsH₃, np. metyloarsyna CH₃AsH₂, fenyloarsyna C₆H₅AsH₂ — związki analogiczne do amin, nie wykazujące jednak charakteru zasadowego; 2) kwasy arsenowe o wzorach ogólnych RAsO(OH)₂ lub R₂AsOOH (R — alkil lub aryl), np. kwas arsanilowy H₂N–C₆H₄–AsO(OH)₂; 3) pochodne diarsanu H₂As–AsH₂, zw. związkami kakodylowymi — trujące ciecze o odrażającym zapachu — z których najważniejszy jest tlenek kakodylu [(CH₃)₂As]₂O, tzw. płyn Cadeta (pierwszy związek arsenoorganiczny, otrzymany 1760 przez farmaceutę i chemika fr., L.C. Cadeta de Gassicourta), służący do otrzymywania innych związków arsenoorganicznych. Systematyczne prace nad związkami arsenoorganicznymi zapoczątkował 1907–11 P. Ehrlich, poszukując skutecznych leków przeciw kile. Chlorki i bromki arsyn oraz difenyloarsynocyjanek były używane podczas I wojny świat. jako bojowe środki trujące (np. adamsyt); niektóre arsyny mogą być stosowane jako środki owadobójcze.