������ab������
Encyklopedia PWN
woj. w zachodniej części Polski, na zachodzie graniczy z Niemcami (Brandenburgia i Saksonia), na północy z woj. zachodniopomor., na wschodzie z wielkopol., na południu z dolnośląskim;
mat. twierdzenie podane przez Menelaosa z Aleksandrii: jeżeli na prostych AB, BC i CA są dane, odpowiednio, punkty P, Q, R, to leżą one na jednej prostej wtedy i tylko wtedy, gdy 
.
.
faza stała (zwykle dwu- lub trójskładnikowa), składająca się albo wyłącznie z pierwiastków metalicznych, albo z pierwiastków metalicznych i niemetalicznych, mająca właściwości pośrednie między właściwościami roztworu stałego i typowego związku chem. o wiązaniach jonowych lub kowalencyjnych.
przyrząd optyczny pozwalający na otrzymywanie powiększonych (do ok. 2000 razy) obrazów małych przedmiotów lub ich szczegółów, niedostrzegalnych dla oka (mniejszych od ok. 0,08 mm);
mat. niezerowy, nieodwracalny element p pierścienia R z jedynką (albo półgrupy z jedynką), taki, że dla dowolnych a, b z R równość p = ab implikuje, że a jest jednostką lub b jest jednostką w R (element u ∈ R nazywa się jednostką, gdy u–1 ∈ R);
okupacja niemiecka ziem polskich 1939–45,
policyjno-wojskowy system administracji III Rzeszy na terytorium II RP, zajętym IX 1939 w wyniku niemieckiej agresji oraz po podziale państwa polskiego, dokonanym przez Niemcy i ZSRR (na podstawie układu o przyjaźni i granicy, zawartego 28 IX 1939, korygującego ustalenia paktu Ribbentrop–Mołotow z 23 VIII 1939).
