��a��nia
Encyklopedia PWN
w Polsce od XV w. najwyższy organ ustawodawczy, w okresie II RP — jedna z izb parlamentu, w PRL — formalnie najwyższy organ władzy państwowej, w III RP — łącznie z senatem władza ustawodawcza.
japońska rodzima religia politeistyczna o dużym zróżnicowaniu form, kultów i praktyk, licznych, niezależnych od siebie odłamach i instytucjach, bez ujednoliconej i centralnej hierarchii kościelnej ani wspólnego kanonu świętych ksiąg, ściśle związana z lokalnymi społecznościami, skupiona na doczesności. Nie ma jednego założyciela ani proroków.
układ powiązanych ze sobą i nawzajem na siebie wpływających interakcji społ.;
grupa ludów indoeur. zamieszkujących znaczne obszary środkowej i wschodniej Europy.
królewicz pol., syn Jana III Sobieskiego i Marii Kazimiery d’Arquien, ojciec Marii Klementyny;
