żywność
Encyklopedia PWN
metodyka wykonywania analizy chemicznej próbek ciekłych, polegająca na przeprowadzaniu kolejnych operacji jednostkowych w czasie przepływu roztworu zawierającego próbkę przez kolejne moduły o określonej funkcji, jak: dozowanie próbki, mieszanie roztworów, dodawanie odczynników, ogrzewanie, rozdzielanie (z wykorzystaniem chromatografii, dializy, ekstrakcji), instrumentalny pomiar sygnału analitycznego;
grupa historyków fr. skupiona wokół czasopisma „„Annales d’histoire économique et sociale”” (ob. „Annales: Économies–Sociétés–Civilisations”), zał. 1929 przez M. Blocha i L. Febvre’a.
metoda konserwowania żywności w hermetycznych naczyniach przez długotrwałe ogrzewanie w wodzie wrzącej lub parze;
fr. kucharz i wynalazca;