żywić
Encyklopedia PWN
zootechnik;
zootechnika
nauka o chowie i hodowli zwierząt;
[gr. zṓon ‘istota’, ‘zwierzę’, technikós ‘wykonany zgodnie ze sztuką’],
med. ostre stany chorobowe (gł. u niemowląt karmionych sztucznie) z dominującymi objawami ze strony przewodu pokarmowego — rozluźnionymi stolcami z domieszką śluzu, niekiedy krwi lub treści ropnej;
bielankowate, białokrwiste, Channichthyidae,
rodzina ryb z rzędu okoniokształtnych;
Boyd-Orr
lekarz bryt.; specjalista w dziedzinie żywienia.
[boıd o:r]
John , baron Boyd-Orr of Brechin, ur. 23 IX 1880, Kilmaurs (hrab. Ayshire, Szkocja), zm. 25 VI 1971, Newton (Szkocja),
produkt, który ze względu na skład i sposób przygotowania jest przeznaczony do żywienia ludzi z określonymi chorobami (np. zaburzeniami przemiany materii), także zalecany w pewnych stanach fizjol. (np. w okresie ciąży, w okresie niemowlęctwa, u dzieci do 3. roku życia);